Τα ΣΚ είναι οι μέρες που αφιερώνω για να φτιάξω τα γλυκά μου, μιας και τις καθημερινές η δουλειά, αλλά κυρίως η πάμε-για-ένα-καφέ/ποτό/φαγητό διάθεση που έχω δεν μου αφήνουν χρόνο για να ετοιμάσω κάτι μεσοβδόμαδα. Χθες, βράδυ Δευτέρας, λίγο η πίεση των ημερών, λίγο η βαριά δευτερίλα, λίγο η λαχταριστή συνταγή καρυδόπιτας που βρήκα από την Άννα (και το 1 κιλό καρύδια που είχα σπίτι και δεν ήξερα τι να κάνω), λίγο η διάθεση για κάλεσμα φίλων στο σπίτι, με έκαναν να ανυπομονώ να γυρίσω από το γραφείο και να βάλω μπρος το μίξερ. Και εγένετο καρυδόπιτα με γκανάς σοκολάτας! Δεν είναι η συνηθισμένη, σιροπιαστή καρυδόπιτα, καθώς δεν μου αρέσουν τα σιροπιαστά γλυκά, αλλά μοιάζει περισσότερο σε μυρωδάτο, ζουμερό κέηκ με παραπολλήσοκολατα.

Και μέσα σε όλα, θυμήθηκα ότι η pastrykia.gr έκλεισε τον πρώτο της χρόνο στον αέρα των ίντερνετς! Ένας γεμάτος χρόνος από συνταγές, νέο σπίτι, πολύ αλεύρι, αυγά, σοκολάτα, τεστ δυσανεξίας τροφών, λιγότερο αλεύρι, νέους και παλιούς φίλους, καλέσματα, ωραίες στιγμές, λιγότερο ωραίες στιγμές, νέες γνωριμίες, πειράματα με νέα υλικά, καλέσματα σε νέες κουζίνες, νέο μίξερ, συνεργασίες, αλλά κυρίως μια αυθόρμητη αγάπη για το νέο μου χόμπυ, που πια δεν είναι χόμπυ, αλλά ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μου (φήμες λένε ότι το σπίτι μου μυρίζει πάντα κέηκ από την είσοδο. Επιβεβαιώνω.) Σας ευχαριστώ πολύ όλους, φίλους, γνωστούς και αγνώστους για τα σχόλια, τα μηνύματα, τις προτάσεις, τις συνταγές, τις συμβουλές και τον υπερβάλλοντα ζήλο να δοκιμάσετε το κάθε γλυκό μου πείραμα. Η κουζίνα είναι πάντα ομορφότερη όταν τη μοιράζεσαι και οι μοιρασμένες θερμίδες μετρούν για μισές.

ΥΛΙΚΑ

– 120 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

– 4 αυγά

-300 γρ. ζάχαρη

– 300 γρ. βούτυρο (150γρ. φρέσκο αγελαδινό + 150γρ. μαργαρίνη)

– 1 κοφτό κουτ. γλυκού γαρύφαλο, τριμμένο

– 1 κουτ. γλυκού κανέλα τριμμένη

– 230 γρ. καρύδια, αλεσμένα

– Ξύσμα από 2 πορτοκάλια ακέρωτα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Βουτυρώνουμε καλά ένα ταψί διαμέτρου 24 εκ. και προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 °C, στην κάτω αντίσταση και στον αέρα. Χτυπάμε στο μίξερ τα αυγά και τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν και προσθέτουμε και το βούτυρο. Ρίχνουμε λίγο-λίγο το αλεύρι, το γαρίφαλο, την κανέλα, το ξύσμα και τα καρύδια και χτυπάμε απαλά στο μίξερ μέχρι να γίνει ενιαίο μείγμα. Αδειάζουμε το μείγμα στο ταψί και ψήνουμε στο φούρνο για 35′ (εξαρτάται από το φούρνο, στόχος είναι να είναι λίγο υγρό μέσα και όχι εντελώς κεκάτο). Το αφήνουμε να κρυώσει καλά και το βάζουμε σε μια μεγάλη πιατέλα.

Σε μπεν μαρί, ρίχνουμε την κουβερτούρα ψιλοκομμένη, μαζί με το μέλι και την κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε συνέχεια, μέχρι να γίνει ένα παχύρευστο μείγμα. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και περιχύνουμε την καρυδόπιτα. Μη χρησιμοπιήσετε σπάτουλα, όσο είναι ακόμα ζεστή η σοκολάτα απλώνεται μόνη της, δημιουργώντας ένα βελόυδινο στρώμα. Διακοσμήστε με μισά καρύδια και σερβίρετε σε 15′.

Καλή επιτυχία &  χρόνια πολλά pastrykia!

xxx

[Η πρωτότυπη συνταγή είναι από εδώ]

– Τι γλυκό θέλεις να σου φτιάξω;

– Σοκολάτα.

Αυτή την παραγγελία μου έδωσε, έτσι δωρικά και κοφτά και έμεινα να ψάχνω στα ίντερνετς συνταγές death by chocolate για να ανταποκριθώ στην πρό(σ)κληση. Θυμήθηκα μια συνταγή που είχα διαβάσει πριν καιρό σε ένα site με ένα υγρό κέηκ σοκολάτας (παρόμοιο με το λάβα κέηκ, αλλά χωρίς αλεύρι, ΜΟΝΟ σοκολάτα) και είπα να πειραματιστώ μαζί της. Το πείραμα πέτυχε, το σπίτι μύριζε σαν παράρτημα της ΙΟΝ και το γλυκό καταναλώθηκε άμεσα.

ΥΛΙΚΑ

350 γρ. κουβερτούρα

100 γρ. μπισκότα της επιλογής σας (έβαλα τα στρογγυλά με τα κομματάκια σοκολάτας)

4 αυγά

250 γρ. ζάχαρη

2 βανίλιες σε σκόνη

225 γρ. βούτυρο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε ένα κατσαρολάκι λιώνουμε σε χαμηλή φωτιά το βούτυρο με τη σοκολάτα (την έχουμε ήδη τεμαχίσει σε μικρότερα κομμάτια για να λιώσει πιο γρήγορα, το ίδιο και το βούτυρο) και ανακατεύουμε απαλά μέχρι να γίνει ένα ομοιόμορφο μείγμα (και για να μην κολλήσει η σοκολάτα στο σκεύος). Χτυπάμε στο μίξερ τα αυγά, τις βανίλιες και τη ζάχαρη καλά. Αποσύρουμε το σοκολατομείγμα από τη φωτιά και αφού γίνει χλιαρό, το προσθέτουμε στο μίξερ και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να γίνουν ένα με τα αυγά και τη ζάχαρη. Κλείνουμε το μίξερ και θρυμματίζουμε με τα χέρια τα μπισκότα στον κάδο, για να είναι μεγάλα και ανομοιόμορφα κομμάτια. Ανακατεύουμε με ένα κουτάλι καλά, ώστε να απλωθούν τα μπισκότα στο μείγμα και αδειάζουμε σε μια (βουτυρωμένη και αλευρωμένη) φόρμα. Χρησιμοποίησα μακρόστενη φόρμα, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και φόρμα-δαχτυλίδι. Ψήνουμε σε προθερμασμένη φούρνο στην πάνω και κάτω αντίσταση στους 140 βαθμούς για 45′. Δεν πρόκειται να γίνει όπως το κέηκ, θέλουμε μόνο να κάνει μια κρούστα από πάνω, οπότε μη δοκιμάσετε το κόλπο με το μαχαίρι για να δείτε πότε θα είναι έτοιμο. Το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε να κρυώσει για 30′ (θα πέσει λίγο στο κέντρο, σαν να βουλιάζει, μην σας ανησυχήσει).

Κόβουμε και SPLASH! λιωμένη σοκολάτα αναβλύζει από το κέντρο (κανένα κομμάτι δεν θα σταθεί όρθιο, ουσιαστικά θα το βγάζετε με το κουτάλι, αλλά -πιστέψτε με- δεν θα απασχολήσει κανένα καλεσμένο σας η εμφάνιση).

Kαλή όρεξη!

xxx

[Η πρωτότυπη συνταγή είναι από εδώ]

Για μένα ο Σεπτέμβρης είναι η αρχή κάθε χρονιάς, αφού (πείτε το παιδικό κατάλοιπο) τείνω να μετράω τις χρονιές βάσει σχολικού έτους και να θέτω τους στόχους μέσα στις διακοπές του Αυγούστου και όχι τον Ιανουάριο, όπως κάνει συνήθως ο κόσμος. Επιστρέφοντας από τις φετινές μου διακοπές και λίγο πριν την επιστροφή στο γραφείο για τη νέα χρονιά-σεζόν Φθινόπωρο/Χειμώνας 2014, ξανάπιασα τις μαρίζ μου για να φτιάξω κάτι που θυμίζει χωριό-γιαγιά-ανέμελα παιδικά χρόνια (ο πραγματικός λόγος είναι ότι είχα σιμιγδάλι στο ντουλάπι και ήθελα να το ξεφορτωθώ πριν ξεκινήσει η δίαιτα).

Κάτι σαν ραβανί λοιπόν και όχι ραβανί ακριβώς, κυρίως γιατί άλλαζα τα συστατικά (πώς κι έτσι!) κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης. Υπάρχουν πολλές συνταγές για ραβανί (αν κάποιος από εσάς είναι από τη Βέροια, θα ήθελα την αυθεντική συνταγή, ευχαριστώ!), διάλεξα μια που να έχει λιγότερα αυγά και σιμιγδάλι και περισσότερο αλεύρι, να μου θυμίζει λίγο περισσότερο παντεσπάνι (κατάλοιπα Μαρίας Αντουανέτας).

ΥΛΙΚΑ

5 αυγά

2 κούπες ψιλό σιμιγδάλι

1 κούπα ζάχαρη

1 κούπα αλεύρι (έβαλα φαρίνα)

1 φλ. βούτυρο

1 φλ. βούτυρο τύπου Κερκύρας

2 κοφτές κουτ. σούπας ινδοκάρυδο

3 βανίλιες

ξύσμα από 1 πορτοκάλι

Για το σιρόπι

3 φλυτζάνια ζάχαρη

2 φλυτζάνια νερό

1 φλούδα από πορτοκάλι

χυμός από 1 πορτοκάλι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κοσκινίζουμε το αλεύρι να αφρατέψει και το ανακατεύουμε σε ένα μπολ με τις βανίλιες και το σιμιγδάλι. Χτυπάμε σε δυνατή ταχύτητα στο μίξερ τα ασπράδια των αυγών μέχρι να γίνουν ωραία μαρέγκα και τα βάζουμε σε ένα άλλο μπωλ. Στο μίξερ χτυπάμε πρώτα καλά τα βούτυρα μέχρι να ενωθούν και να αφρατέψουν και κατόπιν προσθέτουμε τη ζάχαρη, το ξύσμα πορτοκαλιού, το ινδοκάρυδο και τους κρόκους των αυγών μέχρι να ομογενοποιηθούν και ρίχνουμε εναλλάξ λίγο από το μείγμα αλευριού και λίγη μαρέγκα. Όταν έχει γίνει ένα ομοιόμορφο μείγμα, τα απλώνουμε σε ένα ταψί που έχου ήδη βουτυρώσει και αλευρώσει για να μην κολλήσει και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 (πάνω και κάτω αντίσταση) για 45′.

Έχουμε ήδη ετοιμάσει το σιρόπι, για να έχει κρυώσει μέχρι να βγει το ραβανί από το φούρνο (Πολλές συνταγές προτείνουν να είναι κρύο το ραβανί και ζεστό το σιρόπι, εγώ το δοκίμασα και έτσι και αλλιώς στην πορτοκαλόπιτα και νομίζω ότι απορροφάται καλύτερα όταν είναι ζεστό το γλυκό. Δοκιμάστε και με τον ένα και με τον άλλο τρόπο και θα δείτε τι σας βολεύει). Μόλις βγάλουμε το ραβανί από το φούρνο, το χαράσσουμε σε παράλληλες διαγώνιες γραμμές, μέχρι να αποκτήσει το χαρακτηριστικό σχήμα του ρόμβου και ρίχνουμε το σιρόπι σε όλη την επιφάνεια. Το αφήνουμε περίπου 1 ώρα να τραβήξει όλο το σιρόπι πριν σερβίρουμε. Ταιριάζει πολύ με παγωτό καϊμάκι, αλλά τρώγεται ωραιότατα και σκέτο.

Καλή σχολική (και ζαχαροπλαστική) χρονιά!

xxx