Όταν πριν μερικούς μήνες κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Τομ Ρόμπινς “Θιβετιανή ροδακινόπιτα” σκέφτηκα ότι αυτό θα ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον γλυκό. Πώς να κάνουν άραγε τα ροδάκινα στο Θιβέτ;

Τα ροδάκινα, οι γιαρμάδες και τα νεκταρίνια είναι 3 λόγοι για να αγαπάς το καλοκαίρι (εντάξει, υπάρχουν και μερικοί ακόμα όπως το κατόλ, η ξυπολυσιά και τα σύκα), οπότε όταν είδα αυτή τη συνταγή στο απίθανο blog “Νεανικόν” του Άρη, ένιωσα την κουζίνα να με καλεί ως άλλη Σειρήνα μετά από 1 μήνα (οι διακοπές και το καλοκαίρι ξυπνούν το λυρισμό μέσα μου και σκαρώνω ρίμες).

Είναι πολύ εύκολη και οικονομική συνταγή, με ελάχιστα υλικά, χωρίς αυγά, γάλα, βούτυρο και ζάχαρη (στην πρωτότυπη συνταγή έχει αλεύρι ολικής ή Ζέας, εγώ έβαλα λευκό γιατί είχα απόθεμα) και ως γλυκαντική ουσία χρησιμοποιείται το νερό όπου μουλιάσαμε τις σταφίδες. Αντί για ροδάκινα, έβαλα γιαρμάδες, ζουμερούς και αρωματικούς από το χωριό.

Η Παγκρατιανή Γιαρμαδόπιτα μόλις βγήκε από το φούρνο!

Γιαρμαδόπιτα

 

ΥΛΙΚΑ (για ένα ταψάκι 20 εκ., βγάζει περίπου 6-8 μερίδες)

για τη γέμιση

– 200 γρ. σταφίδες

– 4 μπαμπάτσικους γιαρμάδες (ώριμους και μαλακούς)

– 350ml νερό

– 2 κουτ. σούπας αλεύρι

– 1 κουτ. σούπας κανέλλα σε σκόνη

για τη ζύμη

– 200 ml από το νερό που έχουμε μουλιάσει τις σταφίδες για 2-3 ώρες

– αλεύρι (προσθέτουμε με το μάτι, μέχρι να γίνει μια εύπλαστη ζύμη που δεν κολλάει στο χέρι)

– 100ml ελαιόλαδο

– 1 κουτ. σούπας κοφτό baking powder

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Μουλιάζουμε τις σταφίδες σε νερό (βάλτε τις σε ένα μεγάλο μπολ, για να φουσκώσουν) για 2 με 3 ώρες. Τις στραγγίζουμε και κρατάμε το νερό, για να φτιάξουμε μετά τη ζύμη με αυτό. Τις πολτοποιούμε στο multi και τις βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ. Κόβουμε τους γιαρμάδες σε μικρούς κύβους (όχι πολύ μικρούς, να κρατάνε όταν ψηθούν) και τους ανακατεύουμε μαζί με τον πολτό σταφίδας, την κανέλλα και το αλεύρι.

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το λάδι με τα 200 ml από το νερό των σταφίδων και το baking powder, προσθέτοντας σιγά σιγά το αλεύρι, μέχρι να γίνει μια ωραία ζύμη. Αλευρώνουμε μια μεγάλη επίπεδη επιφάνεια (ιδανικά τραπέζι) και ανοίγουμε τα 2/3 της ζύμης σε λεπτό φύλο (πιο λεπτό από της κλασσικής τάρτας ή της πασταφλώρας, αλλά όχι σαν πίτας πχ). Λαδώνουμε το ταψάκι, βάζουμε την ανοιγμένη μας ζύμη και τη γεμίζουμε με το μείγμα. Με το 1/3 της ζύμης που κρατήσαμε, δημιουργούμε ροδέλες ή πλεξίδες ή ό,τι άλλο διακοσμητικό θέλουμε για την πάνω επιφάνεια της πίτας μας. Προσωπικά την έκανα σαν πασταφλώρα, αλλά θα μπορούσε να είναι κλειστή και από πάνω ή ενταλώς ανοικτή. Βρέχουμε τη ζύμη με ένα πινέλο που έχουμε βουτήξει σε νερό και λάδι και ψήνουμε για 45′ σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς.

Η γεύση της γέμισης θυμίζει κάτι από μουσταλευριά με κομμμάτια γιαρμά (2 σε 1, win win situation), το σπίτι μοσχοβολάει για όλη τη μέρα – ιδανικά σερβίρεται χλιαρή και συνοδεύεται με μουσικό χαλί την απόλυτη ερωτική μπαλάντα του τροβαδούρου της αγάπης.

Καλή σεζόν!

xxx

5 Comments on (Παγκρατιανή) Γιαρμαδόπιτα

  1. 1000 ευχαριστώ που δοκίμασες την συνταγή μου αλλά και για καλά λόγια για το blog μου !!!!
    Όπως είπα και στην ανάρτηση μου στο facebook, πιστεύω Δήμητρα πως το blog σου έχει κάτι το διαφορετικό, κάτι που νομίζω δεν το έχω συναντήσει ούτε στη διεθνή blogόσφαιρα. Συγκεκριμένα, έχεις τον τρόπο μέσα από το χιούμορ και τον σαρκασμό να πηγαίνεις τις αναρτήσεις σου σε ένα άλλο επίπεδο, ακόμα και αν αυτά που μας παρουσιάζεις είναι οικείες συνταγές με απλές καθημερινές φωτογραφίες. Και αυτό θέλει ταλέντο, που προφανώς διαθέτεις 🙂 !!!

    • Σε ευχαριστώ τόσο πολύ, τα λόγια σου με συγκινούν (και οι συνταγές σου μου ανοίγουν την όρεξη και μου δίνουν πολλές ιδέες! Θα κάνω κι άλλες δικές σου!).

      xxx

  2. Δήμτηρα εξαιρετική η εκτέλεσή σου, αλήθεια το βιβλίο έλεγε τίποτα;; Την καλημέρα μου!

    • Ευχαριστώ πολύ, ΑΘηνά! Δεν το έχω διαβάσει ακόμα, εκκρεμούν άλλα προς ανάγνωση προς το παρόν, αλλά είναι σε σειρά προτεραιότητας!

      xxx

Leave a Reply to aris Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *