Για μένα ο Σεπτέμβρης είναι η αρχή κάθε χρονιάς, αφού (πείτε το παιδικό κατάλοιπο) τείνω να μετράω τις χρονιές βάσει σχολικού έτους και να θέτω τους στόχους μέσα στις διακοπές του Αυγούστου και όχι τον Ιανουάριο, όπως κάνει συνήθως ο κόσμος. Επιστρέφοντας από τις φετινές μου διακοπές και λίγο πριν την επιστροφή στο γραφείο για τη νέα χρονιά-σεζόν Φθινόπωρο/Χειμώνας 2014, ξανάπιασα τις μαρίζ μου για να φτιάξω κάτι που θυμίζει χωριό-γιαγιά-ανέμελα παιδικά χρόνια (ο πραγματικός λόγος είναι ότι είχα σιμιγδάλι στο ντουλάπι και ήθελα να το ξεφορτωθώ πριν ξεκινήσει η δίαιτα).

Κάτι σαν ραβανί λοιπόν και όχι ραβανί ακριβώς, κυρίως γιατί άλλαζα τα συστατικά (πώς κι έτσι!) κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης. Υπάρχουν πολλές συνταγές για ραβανί (αν κάποιος από εσάς είναι από τη Βέροια, θα ήθελα την αυθεντική συνταγή, ευχαριστώ!), διάλεξα μια που να έχει λιγότερα αυγά και σιμιγδάλι και περισσότερο αλεύρι, να μου θυμίζει λίγο περισσότερο παντεσπάνι (κατάλοιπα Μαρίας Αντουανέτας).

(κάτι σαν) ραβανί

ΥΛΙΚΑ

5 αυγά

2 κούπες ψιλό σιμιγδάλι

1 κούπα ζάχαρη

1 κούπα αλεύρι (έβαλα φαρίνα)

1 φλ. βούτυρο

1 φλ. βούτυρο τύπου Κερκύρας

2 κοφτές κουτ. σούπας ινδοκάρυδο

3 βανίλιες

ξύσμα από 1 πορτοκάλι

Για το σιρόπι

3 φλυτζάνια ζάχαρη

2 φλυτζάνια νερό

1 φλούδα από πορτοκάλι

χυμός από 1 πορτοκάλι

 

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κοσκινίζουμε το αλεύρι να αφρατέψει και το ανακατεύουμε σε ένα μπολ με τις βανίλιες και το σιμιγδάλι. Χτυπάμε σε δυνατή ταχύτητα στο μίξερ τα ασπράδια των αυγών μέχρι να γίνουν ωραία μαρέγκα και τα βάζουμε σε ένα άλλο μπωλ. Στο μίξερ χτυπάμε πρώτα καλά τα βούτυρα μέχρι να ενωθούν και να αφρατέψουν και κατόπιν προσθέτουμε τη ζάχαρη, το ξύσμα πορτοκαλιού, το ινδοκάρυδο και τους κρόκους των αυγών μέχρι να ομογενοποιηθούν και ρίχνουμε εναλλάξ λίγο από το μείγμα αλευριού και λίγη μαρέγκα. Όταν έχει γίνει ένα ομοιόμορφο μείγμα, τα απλώνουμε σε ένα ταψί που έχου ήδη βουτυρώσει και αλευρώσει για να μην κολλήσει και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 (πάνω και κάτω αντίσταση) για 45′.

Έχουμε ήδη ετοιμάσει το σιρόπι, για να έχει κρυώσει μέχρι να βγει το ραβανί από το φούρνο (Πολλές συνταγές προτείνουν να είναι κρύο το ραβανί και ζεστό το σιρόπι, εγώ το δοκίμασα και έτσι και αλλιώς στην πορτοκαλόπιτα και νομίζω ότι απορροφάται καλύτερα όταν είναι ζεστό το γλυκό. Δοκιμάστε και με τον ένα και με τον άλλο τρόπο και θα δείτε τι σας βολεύει). Μόλις βγάλουμε το ραβανί από το φούρνο, το χαράσσουμε σε παράλληλες διαγώνιες γραμμές, μέχρι να αποκτήσει το χαρακτηριστικό σχήμα του ρόμβου και ρίχνουμε το σιρόπι σε όλη την επιφάνεια. Το αφήνουμε περίπου 1 ώρα να τραβήξει όλο το σιρόπι πριν σερβίρουμε. Ταιριάζει πολύ με παγωτό καϊμάκι, αλλά τρώγεται ωραιότατα και σκέτο.

Καλή σχολική (και ζαχαροπλαστική) χρονιά!

xxx